De volgende Prince….

We zijn op het gemak weer opgestaan en hebben bij het hotel ontbeten. En zoals het na 2 weken, vaste prik; koffers pakken, auto’s inladen en weer op pad. 

Weer een redelijke lange rit van bijna 400 km. Helaas onderweg weinig te zien en vrijwel geen plekken om te stoppen. Wel op een gegeven moment op tijd gezien dat er mannen op rotsen naast een kloof/watervan op zelfgemaakte bruggen stonden te vissen. Daar even gestopt en gekeken. Zwaar werk hoor, met visnetten tegen de stroom in de vissen eruit proberen te halen, maar het lukte wel. En dan een koelbox in.

Gister en vandaag rijden we continu door indianen reservaten door. Vaak staat er iets in hun taal en ook dat toeristen niet welkom zijn ivm Covid. Dus het is echt wel een gebied waar de originele stammen ook nog leven en ook hun tradities, zoals het vissen, willen behouden. Wij zijn nu ook voor ons op weg naar het meest Noordelijke gebied waar we komen. Onderweg is ook een afslag naar de Alaska Highway, de weg die echt naar Alaska gaat. Wij buigen alleen af richting de kust. En in het Noorden is het weer ook minder.  Voor het eerst de lange of driekwart broek aan en de temperatuur is niet meer dan 22 graden en zakt ook snel weer naar 14 in de regen. En regen krijgen we de laatste 100 km van de rit zeker wel! Flinke gestage regen en wolken die in de bergen hangen. Het geeft wel weer een mystiek en sprookjesachtig geheel.

Eenmaal aangekomen op plaats van bestemming, Prince Rupert (jawel ze houden van de Princen hier) schijnt gelukkig de zon weer een beetje. Al is het ook wel frisjes en doen we het vest aan. Met de zon kan het vest weer uit. We besluiten nog het centrum te verkennen maar dat is ook weer niets, veel leegstand en totaal geen sfeer. We gaan vroeg een hapje eten en naar bed. Morgenochtend om 5 uur, ja jullie lezen het goed, moeten we weer vertrekken. 

Dan gaan we met een veerboot 17 uur varen naar Vancouver eiland. De tocht beloofd heel mooi te zijn (we hopen dat het weer ook meewerkt) en misschien zien we ook nog wel walvissen of orka’s.  Laten we het hopen! 

Jullie gaan die avonturen weer lezen! Wanneer weet ik nog niet, want we zijn denk ik pas om 12 uur ‘s nachts in het hotel en behoorlijk op denk ik. 

Groetjes!