Laatste dag Rome

Vandaag alweer de laatste dag Rome, dus de laatste dingen bekijken!

Samen met Chantal ben ik vanochtend weer naar het Sint Pietersplein gelopen om mij daar aan de andere kant te melden om  onder de kerk te kijken. Door onze beklimming van de Dom gister durfde Chantal het niet aan om in de smalle gangen onder de grond te gaan. Dus ze is gezellig meegenomen en ik ben een echt heilig en zeer exclusief stukje Vaticaanstad gaan verkennen. Natuurlijk eerst weer door de politiecheck. Daarna langs de Zwitserse garde. En daar liep ik dan.... Heel apart. Ik moest mij melden bij het kantoortje van de boekingen en daar kreeg ik mijn kaartje. De rondleiding was in het Engels en al snel stonden aardige Canadezen en Amerikanen om mij heen. Was een leuk clubje van 11 man. Precies om 9.30 uur kwam de gids en begon onze tocht. Via een zij-ingang naar binnen en algemene uitleg (heb een hele geschiedenisles gehad die ik jullie zal besparen maar ook niet kan onthouden). Toen afzakken. De afstand naar beneden is niet ver maar het is echt een andere en bizarre gewaarwording qua wereld. We begonnen bij Egyptische tombes en vervolgens stonden we in een straat van mausoleum. Dit was vroeger open in de lucht en daarna is de eerste Sint Pieter erop gebouwd. Pas later is de huidige Sint Pieter erop gebouwd. Maar goed om een heel lang verhaal kort te maken; voor het Christendom is het een van de meest heilige plaatsen. Niet zozeer voor de katholieken dus. Waarom; het graf van Petrus is daar en daar ben ik dus geweest (heb zelfs een bot gezien....  Exact boven het oorspronkelijke mausoleum (wat dus allemaal pas in 1942 is ontdekt omdat de Paus opdracht gaf om verder te zoeken vanwege boeken en verhalen) is nu het altaar. Maar goed, je loopt dus eigenlijk door een kerkhof en boven je staat een kerk van tonnen marmer. De constructie zie je ook goed en heel gek maar het lijkt gewoon van deze tijd. Echt heel apart! Na anderhalf uur waren we de ' eerste verdieping' onder de Sint Pieter en zijn we langs recentere graven van pauzen gelopen (ook apart hoor) en toen naar buiten. Onder de vloer van de kerk zijn dus ook nog allemaal kleine altaren en ook een kleine kerk waar de priesters met toestemming van de paus 's morgens 2 uur mogen bidden. En een half uur erna sta je er zelf, echt bizar!

Na dit avontuur Chantal gebeld en zijn we elkaar tegemoet gelopen en onder genot van een drankje en hapje even bijgekletst. Vervolgens op naar onze laatste highlight: het Vaticaans Museum en de Sixtijnse kapel. We hadden ons weer voorbereid op 2 uur wachten maar ja, 40 minuten stonden we weer binnen!! Haha, wij hebben geluk hoor!

Wat een bak mensen daar zeg. Je werd gewoon door alle zalen en gangen geduwd. Ze waren stuk voor stuk prachtig en beschilderd, bekleed van top tot teen en dan staan er ook beelden, voorwerpen van weet ik wat. Maar wij wilde de Sixtijnse kapel zien! Nou die stond mutvol mensen en daardoor was het ook een tegenvaller. Uiteraard overal beschilderd door de van toen beste schilders, maar ja als alles volstaan is het moeilijk het echt goed te zien. Ik heb er wel illegaal een foto gemaakt, sorry Paus!!!

Onderweg nog even wat gedronken en toen richting uitgang gelopen. Net voor de uitgang zijn we via de beroemde wenteltrap (hele grote spiraal an van brons) naar beneden gelopen. 
Aan het eind van de middag hebben we nog wat hele foute souvenirs gekocht en zijn we moe maar voldaan van Rome teruggekeerd naar het hotel. 
Net weer lekker gegeten en nu koffer inpakken en morgen de trein pakken naar Florence en dan hopelijk met de huurauto snel de rust opzoeken in de Toscane. Daar zijn we wel aan toe! Even geen drommen mensen om ons heen maar mooie landschappen en rustige terrasjes!
Lieve groet,
Debbie